Луна(тично)

Два дни ми се реве.
Два дни се смея.
Два дни ми се убива.
Два дни съм малко дете,
което се пули пред обектива
на вселената
и вижда като в калейдоскоп
емоциите си,
които изяждат листите
и слабите тела на обичните.
Като ураган съм, който обрулва скицника,
търкулва думите.
Понякога остатъците са красиви.
Понякога са разпиляно пепелище.